شروع طراحی و پیش طرح
پیش‌طرح یا اسکیس (به انگلیسی: Sketch) در برخی رشته‌های هنری مانند طراحی صنعتی، معماری و نقاشی و حتی طراحی وب و طراحی نرم‌افزار کاربردی موبایل، به معنای طراحی سریع یا طراحی اولیه است. در پیش‌طرح از جزئیات صرف نظر می‌شود و کلیات موضوع به صورت غیر دقیق نشان داده می‌شود. برای اجرای پیش‌طرح فقط از یک رنگ استفاده می‌شود. نمونه کامل تر اسکیس که در آن از رنگ نیز استفاده می گردد و قسمتی از جزئیات نیز نمایش داده می شوند راندو نامیده می‌شود.
نام دیگر اسکیس، اتود زدن می باشد.
اصولا اسکیس جزو آثار تکمیل شده محسوب نمی شود. اسکیس زدن با اهداف گوناگونی صورت میگیرد؛ از جمله ثبت یک ایده ذهنی برای عدم فراموشی آن یا بررسی کار اصلی و در نهایت ارتقا و بهبود طرح اجرایی
اسکیس ترجیحا بر روی کاغذ بدون بافت و هموار انجام می شود زیرا قابلیت ایجاد بافت های گوناگون توسط طراح وجود دارد.
به‌منظور داشتن اسکیس هایی با کیفیت خوب، شناخت مقدماتی از متریال و ابزارها و استفاده‌ی آن‌ها در اسکیس، دارای بیشترین اهمیت است. این شناخت می‌تواند از منابع در دسترس فراوانی به راحتی کسب شود.
ابزارهای اصلی اسکیس که مورد نیاز هستند یک خودنویس یا مداد و یک ورق کاغذ است. جدا از آن‌ها ابزارهای کمکی که ممکن است لازم باشند، پاک کن و یک تخته رسم تخت هستند که بعنوان ابزارهایی جانبی و کمکی برای طراحی به شمار می روند. برای به دست آوردن یک نتیجه مطلوب، باید از کیفیت بالای ابزار و متریال های استفاده شده اطمینان حاصل کنید.
یکی از مهم ترین اطلاعاتی که درباره مدادها ضرورت دارد شناخت انواع مداد می باشد.
انواع مدادها: معمولی، رنگی، محلول در آب و کنته
مدادها بر اساس سیستم H و B درجه‌بندی می‌شوند. H درجه سختی مداد است. 9H سخت‌ترین نوع است. از طرف دیگر رده B برمبنای نرمی مداد دسته‌بندی می‌شوند به‌طوری‌که 8B به‌عنوان نرم‌ترین نوع رده‌بندی می‌شود.
اصول اسکیس زدن
هنگام اسکیس زدن روی کاغذ، دست باید به راحتی روی میز قرار بگیرد.
توصیه می شود که از کاغذ A4 ساده و سفید در آموزش اسکیس استفاده شود. از برگه های ارزان قیمت هم برای تمرین سایه روشن یا آزاد کردن عضلات دست استفاده می کنیم.
در آموزش اسکیس فنونی برای گرفتن مداد وجود دارد که با هم مرور می کنیم. نکته کلیدی این است که هنگام اسکیس زدن مداد را طوری بگیریم که راحت باشیم. به طور مستقیم حالت‌های گرفتن مداد با سه نوع حرکت در ارتباط می باشد که به آن می‌پردازیم.
حرکت انگشتان
در این حالت، دست در هنگام اسکیس زدن باید آزاد و راحت باشد. 2 تا 3 سانتی متر بالاتر از سر مداد را با انگشت شست و دو انگشت اولی به طور نسبتا محکم می گیریم و مداد در این وضعیت روی انگشت سوم قرار می گیرد و حرکت مداد به اندازه باز شدن انگشتان محدود می شود. از این روش برای رسم خط و جزئیات اسکیس استفاده می شود. خطوط و جزئیات به صورت حرکات آرام رفت وبرگشتی مداد ترسیم می شوند.
حرکت دست
این حالت از گرفتن مداد، برای وقتی است که سر انگشت دوم و شست از هم فاصله دارند و معمولا این دو انگشت، راست هستند و خمیده نمی باشند و انگشتان از سر مداد فاصله دارند. به این ترتیب است که حرکت مداد و دامنه ی خطوط ترسیمی بیشتر می شود. در این نوع حرکت مچ مرکز و دست شعاع است. در این حالت می توانیم مداد را از پهلو بگیریم و از تمام سر مداد حداکثر استفاده را ببریم و حتی خطوط پهن ترسیم کنیم.
وسواس بر تقارن نداشته باشید
تقارن در کار های هنری اهمیت بسیار زیادی دارد، اما یک طرح و اسکیس کاملا متقارن ممکن است کسل کننده و بی روح به نظر برسد؛ بنابراین از تغییرات کوچک نهراسید. برای این کار می توانید خطوط اصلی را متقارن و خطوط فرعی را نامتقارن رسم کنید.
از سیاه کردن کاغذ بپرهیزید
اجازه ندهید که تمام کاغذتان سیاه شود. هنگام طراحی، یک تکه کاغذ کوچک یا دستمال کاغذی زیر دستتان قرار دهید تا هنگام سایه زدن، کل کاغذ سیاه نشود. همچنین اگر راست دست هستید، سایه زدن را از چپ به راست و اگر چپ دست هستید، از راست به چپ سایه زدن را شروع کنید. به علاوه، اگر می خواهید خطوط را با سایه زدن محو کنید، می توانید از یک دستمال کاغذی برای محو کردن خطوط کمک بگیرید.
سایه زنی را فراموش نکنید
برای بهتر دیده شدن کاراکترهای طراحی، دور تا دور کاراکتر خود را با یک رنگ تیره سایه بزنید. سایه زنی یک تکنیک فوق العاده است که کمک می کند تا کاراکترهای طراحی بیشتر در معرض دید مخاطبان قرار بگیرند.
از زاویه ای دیگر به طرح نگاه کنید
ابتدا طرحتان را روی کاغذ پیاده کنید، سپس آن را بچرخانید و از زاویه دیگری به ان بنگرید. با این فن می توانید ایراد های کار تان را بهتر پیدا و آن را تصحیح کنید.
